Yerba Mate

Alternatywa pobudzenia dla tych, na których kawa już przestała działać - Yerba Mate. Oprócz właściwości pobudzających jest źródłem witamin i mikroelementów. O wspaniałych właściwościach i metodach przyrządzenia dowiesz się z tego artykułu.

Yerba mate (herbata paragwajska, Ilex paraguariensis) to roślina uznana od stuleci za wspaniałe lekarstwo na zmęczenie, niepokoje i obniżony nastrój. Napar pomaga w kłopotach z przemianą materii, odchudza, odżywia, regeneruje, tonizuje, uspokaja jednocześnie stymulując układ nerwowy przy tym wszystkim nie uzależnia.

Yerba mate to liście ostrokrzewu paragwajskiego rosnącego w Ameryce Południowej w lasach podzwrotnikowych, poddane specjalnej obróbce w czasie produkcji, między innymi wysuszeniu, rozdrobnieniu oraz lekkiemu wyprażeniu.

Herbata yerba mate przyjmuje bardzo wiele nazw ze względu na historię jej uprawy. Inne nazwy to: erva mate, herba mate, herbata jezuicka, herbata misyjna, herbata Świętego Bartłomieja, paraguay Cayi, herbata paragwajska, South American Holly, chimarrao lub cimarron. Nazwa łacińska to Illex paraguariensis. Wiele nazw tego zioła związane jest ze wzrostem jego popularności wykraczającym poza Amerykę Południową od wieku XVI i XVII. Nazwę „yerba” prawdopodobnie wprowadzili wówczas Jezuici, którzy bardzo zainteresowali się właściwościami ostrokrzewu. Yerba pochodzi od słowa herba co oznacza po łacinie zioło. Drugi człon – „mate” oznacza naczynie, z którego pije się ten napój.

W języku Indian Południowoamerykańskich Quechua „mati” oznacza naczynie wykonane z owocu dyni z gatunku Lagendaria vulgaris, które służy im do picia naparu z liści yerby przez metalową rurkę zwaną bombillą.

Opis botaniczny i występowanie

Jest to wieczniezielone, średniej wysokości drzewo z rodziny ostrokrzewowatych (Aquifoliaceae) rosnące w Ameryce Południowej (Paragwaj, Urugwaj, Argentyna, płd. Brazylia). W ciągu 25 lat osiąga do 15m. Wysokości, natomiast uprawiane osiąga od 3-6 m. Wysokości. Kwitnie od października do grudnia. Liście są podłużne, skórzaste, odwrotnie jajowate, karbowane na brzegu, jasnozielone, błyszczące. Drobne żółtawe 4-krotne kwiaty są skupione w pęczkach wyrastających z kątów liści. Owoc jest fioletowoczerwony, pestkowiec z kilkoma nasionami.

Obszar występowania, zarówno naturalnych jak i uprawianych drzew, ogranicza się do Ameryki Południowej, w strefie pomiędzy Oceanem Atlantyckim i rzeką Paragwaj oraz pomiędzy 18°S i 30°S.

Próby uprawy yerba mate w regionach o podobnym klimacie w Ameryce Północnej, Azji czy Afryce, jak dotąd, nie powiodły się. Roślina wymaga przynajmniej 1500 mm. opadu rocznie, średniej temperatury miesięcznej w granicach 15,5–28°C. Potrafi przetrzymać krótkotrwałe spadki temperatury do -8°C.

Występuje głównie na glebach piaszczysto-gliniastych i gliniasto-piaszczystych, bogatych w fosfor, potas, żelazo, rozwiniętych na podłożu przepuszczalnym.