Ekspert o zaćmieniu

Wzbudzanie lęków, psychoz, manipulacje medialne, straszenie nowymi zagrożeniami i paniczne reakcje – to będziemy obserwować w kilku kolejnych tygodniach - twierdzi Piotr Gibaszewski, astrolog.

Zaćmienia Słońca i Księżyca są naturalnymi zjawiskami astronomicznymi, które zdarzają się stosunkowo często. Przeciętnie w roku mamy cztery (do sześciu) zaćmień Słońca i Księżyca. Jednak o ile zaćmienia Księżyca są generalnie widoczne dla większości obserwatorów nocnego nieba, tak zaćmienia Słońca mają już zdecydowanie węższy zakres – odnoszący się do wędrującego cienia, który rysuje stożek cienia zasłaniającego Słońce Księżyca.

Zasada jest następująca. Zaćmienie Słońca ma miejsce na nowiu Księżyca, gdy tarcza Księżyca wkracza na węzeł księżycowy (punkt przecięcia się orbity Ziemi i Księżyca). Zaćmienie Księżyca zaś ma miejsce wtedy, gdy na węźle znajdzie się Ziemia, wkraczająca pomiędzy Słońce i Księżyc, więc to Ziemia zasłania światło Słońca oświetlające Księżyc.
 
Wyróżniamy kilka rodzajów zaćmień: całkowite, częściowe, pierścieniowe i hybrydalne. Te najbardziej spektakularne – całkowite – są oczywiście najrzadsze. Dla obserwatora w danym miejscu Ziemi, zaćmienia Słońca są rzadkie - całkowite zaś zdarzają się nawet raz na kilkaset lat.

Całkowite zaćmienia Księżyca zaś są stosunkowo częste. Dla astronomów zaćmienie to jedynie fascynujące wizualnie zjawisko. Jednak dla astrofizyków zaćmienie Słońca to okazja do przeprowadzenia testu na grawitacyjne ugięcie promienia światła pod wpływem grawitacji dużego obiektu (Księżyca), co potwierdziło teorię względności Alberta Einsteina. Ten eksperyment przeprowadzono w dniu 29 maja 1919 roku, gdy pas całkowitego zaćmienia Słońca przechodził przez Amerykę Południową i Afrykę.

Dla astrologów jednak zaćmienia (Słońca i Księżyca) mają jednak zgoła zupełnie odmienne znaczenie. Już w starożytności przywiązywano do nich ogromną wagę. Zaćmienia, komety i wybuchy supernowych uważane były za złowróżbne zjawiska, niosące nieszczęścia, zarazy, zło i wojny. Dlatego też błędnie zakłada się, że zwiastunem narodzin Chrystusa – znanym z obrazów Giotta – jest kometa. Jako niosąca zło, nie mogłaby dla astrologów (Mędrców ze Wschodu) nieść nic dobrego. To właśnie głośne zaćmienie Słońca z 11 sierpnia 1999 roku z centurii Nostradamusa o numerze X.72 (zaćmienie Słońca i Wielki Krzyż).

L'an mil neuf cens nonante neuf sept mois,
Du ciel viendra un gran Roy effrayeur.
Resusciter le grand Roy d'Angolmois.
Avant apres Mars regner par bon heur.

„W roku 1999 i siedem miesięcy Nadleci z nieba Król budzący grozę Wskrzesi wielkiego Króla Angoulmois. Potem Mars będzie szczęśliwie rządził przed i po wojnie.”